Loop jij vast in de financiering van de verduurzaming van maatschappelijk vastgoed?

Een veelgehoord geluid is dat de verduurzaming maatschappelijk vastgoed niet van de grond komt door gebrek aan geld én dat de tekorten op het sociaal domein hiervan vaak de oorzaak is. Uit interviews met gemeenten blijkt dat bestaande budgettten voor energieverbruik vaak worden ingezet. Ook bij de aanbesteding van het meerjarige onderhoud wordt er goed gelet op de “meekoppelkansen” of zelfs verplichtingen. Toch blijft er nog steeds een flink gat open. De Sectorale Routekaart Verduurzaming Gemeentelijk Maatschappelijk Vastgoed laat dit ook zien. En de oproep naar het Rijk voor een bijdrage blijft staan. Er zijn echter wel een aantal manieren om weer een stap verder te komen.    

Door gebruik te maken van de Energie Investerings Aftrek (EIA-subsidie) kan dit financieringsprobleem mogelijk verholpen worden. Daarbij mag 45% van de investering ten laste van de winst worden gebracht en is aan een aantal voorwaarden gebonden. Bijvoorbeeld dat er sprake moet zijn van actief beheer. Bovendien moet er winst zijn in een onderneming die Vpb-plichtig is, nu zijn gemeenten ondertussen Vpb-plichtig en mogelijk ligt hier een kans, maar aanvullende maatregelen zijn veelal nodig om bijvoorbeeld grondexploitaties en vastgoed met elkaar te verbinden. Er wordt dus minder Vpb betaald en daar zit de mogelijkheid om geld vrij te spelen. Ook buiten de deur plaatsen kan helpen, omdat dan een onderneming ontstaat die ook weer Vpb-plichtig is. Handig is het dan wel om voor derden te werken. Dergelijke modellen zijn zeker niet de oplossing in alle gevallen, maar in een aantal gevallen kunnen ze helpen.

Een tweede model gaat uit een afschrijving van 30 jaar, waarbij dat natuurlijk voor installaties korter is. M.i. lost dit niet alles op want er blijft nog steeds een druk van het aflossen en financieren van jaarlijkse meerkosten. Een variant hierop betreft een model dat de principes van de circulaire economie volgt, waarbij materialen op voorhand een restwaarde hebben en het op voorhand duidelijk is wat ze aan het eind van de rit weer opleveren. Voor een deel moet er dan worden afgelost en voor een deel een rentevergoeding betaald. Hier ontstaan ook eerder mogelijkheden voor een EIA-subsidie.

Onderstaande modellen gaan er uit van het principe om zoveel mogelijk kosten te verdelen over partijen.

• Cooperatiemodel;
• Federatiemodel.

Een ieder draagt het deel van de kosten naar rato van bijvoorbeeld gebruik. Mogelijk kunnen ook hier partijen ruimte vrijspelen door hun boekhoudkundige of fiscale regels. In alle gevallen geldt dat een fiscale verkenning op zijn plaats is. Ook blijft staan dat gezocht moet worden naar Subsidies als de SDE ++ en naar aansluiting op de wijkenergievisies die nu worden gemaakt.

Meer weten? Tijdens de cursus Routekaart maatschappelijk vastgoed leer je meer over de mogelijkheden tot financiering.

PS. In de volgende nieuwsbrief wordt er aandacht besteed aan de kansen met betrekking tot het sociaal domein.